Wasshén diwáné at o ni ched o washter bayán at. Syásat, labzánk, pelem o dege bázén bongappéá pad ni diwán Hirrókiáni baddhá kaptagat. Haryakké áyáni jatthiay kessahán áragá at o édege thahk dián atant.
Man nazánt ke chón bekanán chiá ke mani masterén brátá hamángor sángé kotagat o ni némHirrókié at. É paym man ham cháreké, chondhoké Hirrókié atán. Áyáni maskaráyáni sará man kandagá atán bale kammé nagég atán.
Diwáná chizzé darámadén mardom ham nendók at. Á gón édege sangatán pajjárók atant bale man nazántant. Hamá sangatay ke mehmán atant, áiá áyáni pajjár kot o gosht ke Gwáderay mardom ant. Mehmán zittán gón man hór o tór bitant. Albat cha áyán yakké bétrekk o tawár neshtagat. Baré baré bechkandety bale gappy hecch najat. Awalá man zánt nakot ke chónén mardomé. Bárén nábudé o gapp nazánt yá baláhén dánáé o may gapp o habary mán nayáyant bale randterá maná samá but ke é nábudé. Láekén mardomé diwánéá nendók bebit godhá mardom áiá chó dhálchár nakanant. Gapp gappay tahá baré baré áiay némagá chárant yá jost gerant ke “anchó naent wájah?”“ Jost gerag wati jágahá, kassá yakk randé áiay némagá nacháret ham, o á ham bétawár at.
Man kammé hamé béwánkén warnáay bárawá hayál kot bale padá gón diwáná delgósh bitán.
Yakké goshagá at: “Hirróká yakkéá wati dhegárá shakar keshtag ke belly rodant.”
Drostán kandet. Wahdé kandagán tam kot, man darráént: “Bondará gapp chosh ent ke hamé mardaká dokkánéá sarkári samáté zortag. Endege róchá wati chokky dém dátag ke boraw dokkáná samátá bezir o dhegáray sará bar. Dokkándár gón gerákán gatth bitag. Bachakká samátay badalá hamrangén shakari gónié baddhá kotag o bortag. Shap máhekáni bitag. Kamáshá hamé shakaray góni zortag o dhegárá chandhán kotag. Endege sohbá shotag dán dhegár syáh syáh ent cha mórá.”
Thahk padá rostant. Nábud ham bechkandgá at.
“Dege lahté Hirrókián zánay ché kotag?” Yakkéá kukkár kot o diwán gón hamáiá delgósh but. “Jarnaytharesh télánk dátag ke chálu bebit.”
Drostán padá thahk dát. Wahdé kandagá séresh kot godhá man gosht: “Télánkesh nadátag, kasshánesh kotag. Chó bitag ke hamé jarnétharay kekk trond bitag. Yakkéá chálu kot nakotag. Godhá kekkay sáday sará dege sádé bastagesh o panch shash mardomá geptag o kasshetag. Jarnéthar chálu wa bitag bale dán gappadhéá gerrán bitag.”
Man padá hamá nábudén warnáay némagá cháret. Á mani némagá chárag o bechkandgá at. Man zánt nakot ke á Hirrókiáni sará bechkandgá at, jarnétharay sará yá mani sará?
“Hirróká Nágománay brátay sir bitag. Ládié barpesh zortag o chátá kotag ke áp sárt bebant.” Degeréá mani némagá cháráná wati dánk dawr dát.
“Mani brátay sirá na. Degeréay sirá barpesh chátá kotag,” man kandáná gosht. Man dit ke diwán lápléthi waragá at. Bale á nábud bass bechkandgá at. Chónén grántabé, kandag ham nazánt.
“Hirrókián hamé zittán dege jatthié kotag. Shomá sahi et?” degeréá jár jat. Dráh delgósh bitant. Á nábud ham.
“Anni 1996ay warldhkap kerketh ke but, é hawpá dege jáhán abayd Hirrók ham mán patát o ódá ham kerketh shoru but. Yakk laybiéá awali owaray awali bólay sará say sad ran jódh kot.”
Kandag o kukkár rostant.
“É pakkáén drógé.” Man adhi kot. É pa man nókén hálé at.
“Drógé naent. Rásté. Taw wa Shálá ay. Hirrókay hálá ché zánay. Zánay hamáiá ke say sad ran jódh kotag kay bitag?”
“Na,” man gosht.
“Tai brát Sáleh bitag,” áiá gosht o drostán padá thahk dát.
“Godhá yakk bóléay sará inchok ran?” Maná báwar nabut.
“Chó bitag ke ból shotag moshki hóndhéá potertag. Dánke domi thimay mardomán kódhálé áortag o zemin kóndhetag o ból dar kotag, é némagá tai brátá tatkag o ran jódh kotag. Yakk sad o panjáh raná rand neshtag damy kotag o padá shoru bitag tachagá. Wahdé ran say sadá rasetagant, godhá áiá tachag band kotag o maych chamódá kotthénag bitag. Á “marde maydán” karár diag bitag. Endege róchá é warldh rekárdhay sará Sálehay thimá góké koshtag o hayrát kotag.”
Dráh kandag o lápléthi waragá atant. Man kandáná á nábuday némagá cháret. Éoká bechkandgá at.
É béhabarén nábudá bechár, choshén wasshén diwánéá neshtag, angat na gappé jant na kandit. Botábot ent, neshtag. Eshiay hamráh angat neshtag o Hirrókián kalág zirant. Wati nábudén hamráhá nagendant.
Mani ópáray band prosht. Man dém gón nábudá kot bale kandáná gosht: “Adhay, taw na gappé janay, na kandagé. Balkén bonyádá Hirrókié ay?”
Nábudá hecch nagosht bale man dit ke drostáni kandag yakdam óshtátant o yakké domigay némagá cháretesh. Mani kandag ham óshtát. Man hayrán bitán ke che gappé but.
“É gongé,” mehmándárén sangatá darráént o man pashómán bitán ke moptá bazzagárá nábud o bárén ché ché goshtag.
“May handay wánendagterén mardomán yakké. Eshiá shahzánti Em Ay kotag,” cha gongay hamráhán yakkéá gosht.
Man sakk béwár atán. Chónén láekén mardomé. Cha man géshteri wantag. Nábud á naent. Nábud wa man án ke mardomay pajjáh áragá rad warán.
“Maná bebaksh, yár!” Man gongay dast geptant. “Man nazántag. Tará hazár áprin ent ke taw gongi jágahá inchok wantag. Man wati gappá sakk pashómán án.”
Gongá bechkandet o bakshgay wadhá sar sorént.
“É péshá gong nabitag.” Gongay dege hamráhéá dém gón man kot. “Eshiá shahzántiá Em Ay kanagá rand wati lellek borretag.”
Cha hayrániá mani dap pach but. Man gón dar godhetagén chammán gongay némagá cháret. Á bechkandgá at!
Nágomán