Zemestáni bégáhé at. Górichá shikk shikké chér at. Laynay hithará kóthi dán haddé garm dátagat bale marchi cha drostén róchán gwahrter at.
Man dán delbandá kambal per dátagat o tachk atán. Delá nagosht ke cha lógá dar byáyán. Delá wánag ham nalóthet. Thiwiá do róch at ke haráb at o métagay mesteriay gwará kaptagat. Man nazánt ke ché bekanán. Man kashá léthetán o thaypay némagá cháret. Agan éok biténán sawté gósh dáshtagat bale mani kashá mani lógi waptagat o wati pasonday ketábé wánagá at o man nalóthet ke áiá nagég bekanán.
Hamé wahdá áiá táké léthént, mani némagá cháret, bechkandet o padá shoru but wánagá. Man hayál kot é hamá mejázién jenekk ent ke yakk wahdé maná dapi josté ham nakoty. Maná yád ent áiay masterén goháray siray shapá ke á wat ham chó bánórá sambahetagat man wár kot o awali randá áiay kerrá gosht: “Taw maná sakk dóst bay.”
“Bale taw maná dóst nabay,” áiá gón trondi gosht o posht mán dát.
“Mani gappá gósh dár, man gón taw sir kanán.” Man anchó sarbatag bitán ke áiay randá kaptán o áiay dastá gept. Áiá dém tarrént o sóchákén shahamáté mani gózhboná gwar dát o gón ázgwárén chammán maná cháráná shot.
Man wati shahmát wártagén gobb latart o delá sawgend wárt ke é jenekk ke Mehray námá eshkont shahamát jant, eshiá man wati mehr o dóstiay zórá anchó badal kanán ke yakk róché kayt mani hamé gobbá chokkit.
Wadh wadhén jédhah o janjál démá atk bale man pad nakenzetán. Padá yakk róché anchén ham atk ke má chérokái nend o nyád shoru kot. Dér nagwast ke man paráiá gapp dém dát o á mani deshtár but. Padá may sir but o marchi hamá mejázén jenekk mani mehrá anchó badal kotagat ke man wat baré baré hayrán bitán.
Pahkén ganók ant é jenekk. Na zahrá eshán hadd hast, na mehrá.
Man hayál kot o bechkandet. Hamé wahdá áiá táké léthént o mani némagá cháret. Maná bechkandagá dity, jawábá bechkandety o padá wánagá lagget.
“Báz mawán. Sharr naent. Dhawldárén chamm éoká wánagay wástá naant.” Man ketábay némagá dast shahár dát. Áiá ketáb dir dásht o gosht: “Bell wati dáktariá, wat nawánay, maná ham naylay.”
“Man ke nawánán taw chiá wánay?” Man chindhoké patk.
“Alláh, Alláh! Taw bell. Bass táké pasht kaptag é daray.”
Áiá ketábay dap padá pach kot o man zahr kanagay wadhá dém tarrént. Man zánt ke á mani wasshán kanagá dér najant o rásti dér nagwast ke áiá ták hallént o poshtokái maná goláésh kot. Man hecch nagosht.
“Apaw, zahr kot wájahá? Esh ent nawánán. Ni wassh ay?”
Man daningah hecch jawáb nadátagat ke gaythay ganthiá tawár kot.
“Eshnayá! Yakké atk. Bárén Sharap ent. É górichá ham árámy nést,” man gón némbézári gosht.
“Ennán wájah! É tai rólén sangat naant, mani pet ent. Marchi némróchá pawny kot. Goshty bégáhá balkén shomay cháragá byáyán.”
“Bale tai pet ham mani baláhén sangaté. Á ham rólé?” Man kandet.
“Ról tai jend ent,” áiá gón thahlé gosht o goshádiá dhakká shot. Padá ke atk, petay badalá mani sangat Solaymány gón at. Á cha gwahrá drahénagá at o bé salámá tachká hitharay démá shot o nesht.
Zálá cháh áort.
Solaymán marchi paréshán at. Sary jahl at o bétawári cháh waragá at. Man zálay némagá cháret. Á ham hayrán at ke washruén Solaymáná marchi chón ent.
Ganókchadháén Solaymán cha bázáray drostén mardomán jedá at. Á ajabén hayáláni wáhond at. Mardomán áiay hayáláni sará kandet bale maná dóst bitant. Chónáyá sakkén yaddhakké at, kassy namarrént bale mani gappy beh nagoddhet. Áiá mani báz ezzat kot. Begenday é wástá ke man bázáray édege mardománi wadhá áiárá ganók o gazhdálay goshagay badalá áiay gapp gón delgósh gósh dáshtant.
Maná yád ent yakk randé áiay kamáshén pet mani gwará atk o hály dát ke “Daktar sáb, Solaymáná haptagé bit ke tapig ent. Dawá o darmánay námá geray, jabazzah kant. Taw wat byá thahény. Balkén tai habará gipt.”
Man shotán dán haw, tapá rók at. Man gón narmi gosht: “Hán adhay! Haptagé bit, nádráh ay kaptagay. Na espetálá atkagay na maná hál dátag.”
O áiá maná anchén passawé dát ke man setth kot. Nádráh man báz ditag bale kassi dapá choshén habar naeshkotagat. Áiá gosht: “Maná tapig bayag wassh bit.”
“Chón? Nádráhi wa nawasshén chizzé.” Man hayrán bitán.
Áiá jawáb dát: “Man wahdé tapig bán, jánay haddh o bandán anchén shirkenén, lahmén dardé tachit ke ché bogoshán. O padá anchén porlezzatén wáb gendán ke gappá majan. Marchi man wáb dit ke ázmánay démá bál án. Dém pa róchá rawán án. Padá cha róchay békesásén bránzán áp bán o zeminay sará gwárán. Mani tramp har jáh kapant. Á jáh thong bit o chamé thongán mór o solór o kerm dar kapant o dém pa róchá bál kanant.”
Solaymáná tapay bárawá dege anchén ajabén gapp jat o kessah áort ke yakk baré wa mani delá ham tapig bayagay hollé chest but. Man kammé áiay kerrá neshtán o áiay gapp gósh dáshtant. Padá pa galá o golu dawá o darmán kot o atkán.
“Dáktar sáheb!” Solaymánay gránén tawárá maná cha hayálán dar kot. Á omrá cha man kaster at bale harwahdá maná pa nám tawáry kot. Pameshká áiay dapá dáktar sáhebay labz mani góshán wassh nabut bale padá man delá gosht ke balkén kaséay gégánán geragá ent. Á mardománi gégánay geragá sakk zabr at.
“Man bér gerag lóthán.” Áiay gálewár trond at.
“Bér? Chónén bér?” Maná yád naat ke Solaymán yá áiay mardomán gón kaséá dozhmeni hastat.
“Man cha Garkuá bér gerag lóthán.”
“Cha kayá? Garkuá?” Man hayrán bitán chiá ke Garku áiay zál at o áyáni sirá daningah say chár máh nagwastagat.
“Gapp ché ent Solaymán? Garkuá ché kotag zánán?” mani zálá gón narmi jost kot. Solaymáná sahtokéá hecch nagosht. Padá goshty:
“Sirá péshay gapp ent. Yakk róché man gón Garkuá gosht taw maná sakk dóst bay… Man cha darkasáni áiay deshtár atán. Deshtár ke choshén gappé jant báyad ent jenekk gal bebit bale á zahr gept o goshty dege pará gón man choshén gapp majan. Maná sakk zahr atk ke jágahé mani deshtár ent o padá man choshén wasshén gappé janagá án, é angat mejáz ent. Man chamm o dochamm kot o á gept o goláésh kot o chokket. Zánay Garkuá jawábá ché kot? Maná shahamáté jaty. Chamá róchá man wati nezarán kaptán. Man sawgend wárt ke cha Garkuá wati bérá gerán.”
Man kandet. Awali randá man sahi bitán ke cha man ábayd edá dege bázén warnáéay sará ham é rahmat retkag. Man kandáná zálay némagá cháret. Áiá hawádagén kandagé jat o gón Solaymáná gosht: “Ni chón ent Garku gón taw?”
Maná anchó samá but goshay zál é gappá mani góshán janagá ent ke jenekk sirá pésh gón bachakká har wadh bebit, parwáh nést. Asal gapp sirá randayg ent.
“Ni Garku sharr ent gón man.” Solaymáná chér nadát.
“Ni ke sharr ent godhá bér chiá geray?” man gosht. Man dit ke cha mani é gappá Solaymán goshay delprósh but bale zálay dém rozhnáter but o sarpad kanagay rangá gón Solaymáná goshty: “Péshá wa man ham anchó bitagán. May habarsendiá pésh yakk randé eshiá ham anchén gappé jat ke taw gón Garkuá jatagat. Zánay Solaymán, man ché kot? Maná anchó lajj but o anchó sarbatag bitán ke eshiárá shahamáté jat.”
Zálá mani némagá cháret o má hardokán thahk dát bale Solaymánay lontháni sará bechkandé ham nayatk.
“Bale é dráh taw deshtáriá pésh kotant.” Solaymánay lonth anchó lónján atant goshay anni shahmáty wártag o pédág ent.
“Garku maná báz dóst at bale hamé sahtá ke áiá maná shahmát jat mani delá áiay mehr mort o zahrá sar chest kot. Man hamá wahdi delá sawgend wárt ke charé jenekká wati bérá gerán o man wati bérá gerán, dáktar sáheb!”
Áiay tawár chó kóhá mohr at. Man zánt ke Solaymán é randi mani gappay geragay wadhá naent bale angat ham man tasallá dát: “May chágerd hamé wadh ent Solaymán! Edá jenekk á wadh bit nakanant ke man o taw lóthén…”
“Taw ham? Taw ham anchén gapp janay?” Áiá pa tazhn bechkandet. “Tará yád ent yakk randé taw wat goshtagat ke eshk eshkél nabit. Rástén mehrá pábandi dásht nakanant.”
“Sharr ent, Solaymán! Taw bér gerag lóthay, boraw beger!” Man goshay dast chest kotant. Zálá mani némagá anchó cháret goshay man cha áiá béray geragá sar geptagán.
Dán sahtoké bétawári but. Mani zál o Solaymán nazánán che hayálán atant, albat man hamé chortá kaptagatán ke wati é yaddhakkén sangatay zendá cha zahr o kénagay ásá chón berakkénán.
“Solaymán.” Man áiay kópagá dast ér kot. “Man tará bér geragay sharrén ráhé goshán gón.”
Áiá gón porométi bale zálá gón takánsari mani némagá cháret.
“Taw chó kan shahamátay badalá áiá shahamáté bejan. Bass halás.”
Man dit ke cha mani é gappá zálay dém rozhná but bale Solaymán gón hórkén didgán maná cháragá lagget.
“Agan del namannit áiárá do shahamát bejan, say bejan. Wati bérá gón sutt beger.” Man kandáná Solaymánay baddh thappet.
“Suttay gapp maná dóst bit.” Solaymáná bechkandet.
Áiá dege cháhé wárt o padá pád atk o shot.
Man sártén ginné kasshet o gón zálá gosht. “Man gosht marchi é gahédh mani gappá nagipt.”
“Haryakké wati ambrisshay gappá gipt.” Zál kethi kethi kandagá lagget.
“Ché?” Man á rók róká cháret.
“Ache ché, é ni sójé at taw dát? Agan Garku shahmátay badalá áiá dege shahmáté bejant godhá?”
“Godhá Solaymán gréwán bit padá mani kerrá kayt. Man goshán parwáh makan warná! Boraw gón suttá bér beger.” Man thahk dát.
“Dán kadéná?”
“Dán bándátá. Bándá man rawán thahénánesh.”
“Agan ódá ham bésar o pádén paysalahé kot godhá?” Zál shaytániay chádhá at.
“Áyán bell, wati hayrá bolóth. Ni man wati bérán gerán.” Man áiay panjagá gept.
“Dege shahamáté waragi ent zánán wájahá,” áiá pa thahlé gosht o man goláésh kot.
Má shám kanagá atén ke Solaymánay nákuzatké ke espetálá mani chaprásti at, tacháná atk o hály dát Solaymáná Garkuárá say shahmát jatag o sawn dátagant.
Nágomán