Gón á mádhiay gendagá rahgwazién pádariay gámgéj konth bitant o godhsará óshtát o áiá cháragá lagget. Áiay chammán é kalisáé at. Áiá chamm latartant o cháret. Haw, kalisáé at.
Á daningah hamedá óshtátagat ke molláé hamé dhawldárén mádhiá cháráná áiay kerrá atk o óshtát. Á ham gal at o hayrán at. Áiay hayálá é masité at.
Daningah á hayrániay jáwará dar nayatkagatant ke pandheté cha némagé dar atk o hamedá atk o óshtát. Áiá wati chammáni sará báwar nabut. Áiay démá dhawldárén mandaré mekk at.
Padá donyáay dráhén dináni péshwá chorret o atkant. Haryakkéay gománá é mádhi hamáiay dinay ebádatjáhé at.
“Edá becháret, kalisáé. May din démá rawán ent,” pádariá pa gal gosht.
“Nán, é kalisáé naent, masité. Mani hayálá tai chamm nezór ant,” Molláyá trondá trond darráént.
Pandhetá thahk dát o gosht: “Chamm mani hayálá shomay doénáni sharr naant. É wa mandaré. Sharry becháret.”
Ched o rand haryakk dini rahbaréay kadhabb ápá gerán kot o gósh karr kanókén dapjáké rost. Haryakké wati gappay sará óshtátagat. Dege bázén rahgwazié hamedá atk o óshtát ke bárén che gappé?
Pardagé é dapják kosht o kosháréá sará bekasshit ke cha tamáshah chárókán mardomé dar atk, dini péshwáyáni nyámá atk o óshtát o goshagá lagget:
“Mani wájahén péshwáyán! É na kalisáé, na masité, na mandaré… É ebádatjáhé naent. É yakk nékén mardoméay addirah ent ke shomay chammán rostag o mádhié jódh bitag.”
Awalsará wa péshwáyán báwar nabut. Mazanén jost o padéá rand wahdé báwaresh but godhá zahrá zahr jawadháná dém pa wati ebádatjáhán shotant. Á hayál kanán atant ke choshén gadh o monj kanókén mádhi báyad ent lombénag bebit.
Nágomán